Life is a beach!
Blijf op de hoogte en volg Marco
28 Augustus 2012 | Brazilië, Ouro Preto
Bom dia vanuit koloniaal Ouro Preto! De stad die schreeuwt om een camera, maar helaas, de Olympus heeft blijkbaar zijn pensioengerechtigde leeftijd bereikt en weigert verdere dienst. Gisteren een eerste rondje gedaan over slingerende kuilenweggetjes, ware kuitenbijters, met prachtige uitzichten over kerkjes en heuveltoppen. Zelfs het benzinestation heeft 'koloniale alure'. Over cultuur gesproken: een voetbalwedstrijd bekijken met vijftig Brazilianen in de kroeg is ook een leuke ervaring. Met een kleine aardbeving als er gescoord wordt.
De laatste keer zat ik nog bij de kachel in Montevideo, maar die tijden zijn gelukkig ingeruild voor korte broek, cocosnoten en strand. Het weerzien met Rio was goed, vandaar dat ik maar even een paar weekjes bleef steken. Het is namelijk moeilijk afscheid nemen van een stad waar je het hele jaar naar het strand kunt, waar slippers en zwembroek de plaatselijke klederdracht vormen, en waar de beste sambafeestjes zich op straat afspelen. En als er dan een slippertje breekt, dan leen je even slippers van iemand en koop je nieuwe Havaianas 20 meter verderop...!
In mijn eerste weekend in Rio besloten Ben en ik een wedstrijdje van Botafogo te bekijken, en voor mij de kans om voetbaldinosaurus Seedorf in levende lijve aan het werk te zien. Het moet gezegd, Clarence was inderdaad de grote man, maar de partij was tenenkrullend. En het stadion nagenoeg leeg. Dat werd vorige week ruimschoots goed gemaakt bij de derby Flamengo - Vasco. Het stadion was half gevuld, maar staand tussen de harde kern zat de sfeer er lekker in! En altijd lekker als 'je clubje' wint.
Natuurlijk waren er de nodige avondjes uit, waarvan de vrijdagen in Lapa veruit het beste. Op straathoeken speelt men samba, het bier is goedkoop en de caipirinhas lijken alleen alcohol te bevatten. De 'favela funk party' op zondag was een bijzondere. Tegen de gewoonte in staan de jongens hier op de dansvloer pasjes te oefenen en de meiden toe te kijken. Weer eens wat anders! Men gebruikte in de club (ter grote van een paar klaslokalen) een geluidsinstallatie die voldoende was geweest voor een U2 concert in de Arena, wat een dag later nog een soort ruis gaf in het gehoor. Later op de avond vuurde er ook nog maar eens iemand een kogel af (de dikke DJ bleef als enige stoicijns over zijn decks hangen) wat voor ons het startschot was voor de weg terug.
Een ander hoogtepunt van de laatste weken waren de Iguazu watervallen. Een mieters uitzicht over dit watergeweld van zowel Argentijnse als Braziliaanse zijde. De regenjas kwam van pas. Even terug dus in Argentinië, en meteen weer even stempeltjes scoren. Ik bezocht verder het verlaten Ilha do Mel, waar ik flink het eiland verkende de eerste dag, maar waar de tweede dag de hemelsluizen open gingen. Dan is een strand een tikkie saai en als enige bezoeker van het hostel is het moeilijk tafelvoetbal spelen...
De laatste week zat ik in Buzios, het St. Tropez van Brazilië, waar ik met twee Engelsen het schiereiland verkende met een strandbuggy. De locatie van het hostel was ook prima in orde, pal aan het strand, dus het waren weer eens luie dagen. Vervolgens miste ik voor het eerst in 8 maanden de bus, toch een knappe prestatie, waarna ik nog maar een dagje langer aan het strand bleef.
Anyways, ik ben zeker weten een hoop details vergeten, maar het is te veel om hier allemaal te melden. Bovendien, er moet ook genoten worden! Volgende bestemming is Ilha Grande. The paradise revisited... En over drie weekjes vlieg ik via Parijs naar Zuid Afrika, voor het laatste deel van mijn reis! Kaapstad is gewaarschuwd.
De laatste keer zat ik nog bij de kachel in Montevideo, maar die tijden zijn gelukkig ingeruild voor korte broek, cocosnoten en strand. Het weerzien met Rio was goed, vandaar dat ik maar even een paar weekjes bleef steken. Het is namelijk moeilijk afscheid nemen van een stad waar je het hele jaar naar het strand kunt, waar slippers en zwembroek de plaatselijke klederdracht vormen, en waar de beste sambafeestjes zich op straat afspelen. En als er dan een slippertje breekt, dan leen je even slippers van iemand en koop je nieuwe Havaianas 20 meter verderop...!
In mijn eerste weekend in Rio besloten Ben en ik een wedstrijdje van Botafogo te bekijken, en voor mij de kans om voetbaldinosaurus Seedorf in levende lijve aan het werk te zien. Het moet gezegd, Clarence was inderdaad de grote man, maar de partij was tenenkrullend. En het stadion nagenoeg leeg. Dat werd vorige week ruimschoots goed gemaakt bij de derby Flamengo - Vasco. Het stadion was half gevuld, maar staand tussen de harde kern zat de sfeer er lekker in! En altijd lekker als 'je clubje' wint.
Natuurlijk waren er de nodige avondjes uit, waarvan de vrijdagen in Lapa veruit het beste. Op straathoeken speelt men samba, het bier is goedkoop en de caipirinhas lijken alleen alcohol te bevatten. De 'favela funk party' op zondag was een bijzondere. Tegen de gewoonte in staan de jongens hier op de dansvloer pasjes te oefenen en de meiden toe te kijken. Weer eens wat anders! Men gebruikte in de club (ter grote van een paar klaslokalen) een geluidsinstallatie die voldoende was geweest voor een U2 concert in de Arena, wat een dag later nog een soort ruis gaf in het gehoor. Later op de avond vuurde er ook nog maar eens iemand een kogel af (de dikke DJ bleef als enige stoicijns over zijn decks hangen) wat voor ons het startschot was voor de weg terug.
Een ander hoogtepunt van de laatste weken waren de Iguazu watervallen. Een mieters uitzicht over dit watergeweld van zowel Argentijnse als Braziliaanse zijde. De regenjas kwam van pas. Even terug dus in Argentinië, en meteen weer even stempeltjes scoren. Ik bezocht verder het verlaten Ilha do Mel, waar ik flink het eiland verkende de eerste dag, maar waar de tweede dag de hemelsluizen open gingen. Dan is een strand een tikkie saai en als enige bezoeker van het hostel is het moeilijk tafelvoetbal spelen...
De laatste week zat ik in Buzios, het St. Tropez van Brazilië, waar ik met twee Engelsen het schiereiland verkende met een strandbuggy. De locatie van het hostel was ook prima in orde, pal aan het strand, dus het waren weer eens luie dagen. Vervolgens miste ik voor het eerst in 8 maanden de bus, toch een knappe prestatie, waarna ik nog maar een dagje langer aan het strand bleef.
Anyways, ik ben zeker weten een hoop details vergeten, maar het is te veel om hier allemaal te melden. Bovendien, er moet ook genoten worden! Volgende bestemming is Ilha Grande. The paradise revisited... En over drie weekjes vlieg ik via Parijs naar Zuid Afrika, voor het laatste deel van mijn reis! Kaapstad is gewaarschuwd.
-
29 Augustus 2012 - 17:10
Miranda En Richard:
Heey, Wat een leven toch he....Strand,en slippers en zwembroek als klederdracht, sambafeestjes, haha :) Top he!! Kan niet beter toch! Inmiddels alweer een nieuwe camera?
Veel plezier in Ilha Grande! Groetjes uit Espel-City. -
03 September 2012 - 09:54
Joyce:
hee Marco,
klinkt alweer super. Geniet van je laatste weekjes Brazilië. en alvast een super goede vlucht naar Kaapstad. Ik ben benieuwd naar je volgende verhalen.
Gr, Joyce -
03 September 2012 - 21:29
Andries En Liza:
hoi Marco, heel niet erg om de bus te missen in deze omstandigheden!!!! geniet van je laatste drie weken strand en slippers,sucses in Kaapstad. groetjes. -
09 September 2012 - 16:28
Annie En Piet:
We zijn je "even" op een zondagmiddag achterna gereisd en genoten van je belevenissen. Nog een paar fijne dagen daar en een goede reis naar Zuid Afrika (je mag nie blijf nie daar)
groetjes Annie en Piet in Dongen -
29 September 2012 - 23:29
Anke:
Ha marcus,
kogels in een club? gezelligheid kent geen tijd daar in Brasil!
Goed plan nog even naar Zuid-Afrika! Ga je nog een wildpark bezoeken ook?
geniet er nog van, wanneer kom je weer terug?
x anke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
