Guatemala

Guatemala zit er al weer op! Vandaag aangekomen in La Ceiba (Honduras), waar ik morgen de boot pak richting Utila, Bay Islands. Maar weer effe aan dat kleurtje werken en een duik maken... Is al weer even geleden! Guatemala was super, boven verwachting. Aardige mensen overal en een paar toplocaties bezocht.

Zo'n twee weken geleden was Flores mijn eerste kennismaking met Guatemala. Een knus eilandje midden in Lago Peten Itza. Klein, want een rondje over het eiland kost je slechts 10 minuten. Vanuit Flores is het een klein eindje naar de Maya ruines van Tikal. Het uitzicht over de mistige jungle in de vroege ochtend vanaf de tempels en het gebrul van howler monkeys is indrukwekkend!

Na wikken en wegen vervolgens besloten om de vijfdaagse hike te doen naar El Mirador, ooit een van de grootste Maya steden en met de hoogste tempel in de Maya wereld: La Danta (70 meter). Compleet verscholen in de jungle, en daarom alleen te voet (of per helikopter) bereikbaar. In totaal lopen we 90 kilometer in 4 dagen. Geen blaren gelukkig, maar wel een gat in mijn schoen op de laatste dag. Die dag gaan we natuurlijk 20 km over een drassig knollenpad... Aan eten geen gebrek, Maria onze kok serveert de ene na de andere maaltijd. Mijn maag wordt getest op zijn rekbaarheid. De eerste nacht slaap ik in een hangmat, want je moet altijd wat nieuws proberen, maar slapen ho maar. De dagen erna dus in een tent. El Mirador is mooi, maar je moet wel je fantasie gebruiken om de grootsheid te zien. De tweede avond in El Mirador eindigt de zonsondergang in een stortbui. Dus joggend met zaklamp door de donkere jungle terug naar het kamp. Net als de eerste nacht, slapen we ook de laatste nacht bij de Maya stad Tintal. Wat kleiner dan El Mirador, en ook bijna volledig verscholen onder de junglevloer. Al met al een bijzondere trip. Het eerst biertje bij terugkomst in de beschaafde wereld proeft goed... Dan is het nog 'slechts' 3 uurtjes achterin een pickup truck over een ruig kuilenpad, terug naar Flores.

Na nog een regenachtig dagje Flores, is Semuc Champey de volgende bestemming. Het laatste stuk van de rit is een beproeving voor mijn maag... Gelukkig, het plastic zakje is voor niks. We (ikzelf, twee Zweden en een Canadees) vinden uiteindelijk een lodge pal naast de watervallen en de entree van het park. Ideaal! In de middle of nergens, een generator zorgt vier uurtjes per dag voor stroom... Een toplocatie. Die dag erop bezoeken we de watervallen en alle beekjes. Dit is Centerparcs, maar dan zonder plastic rotsen. Te gek.

De volgende bus brengt ons naar Antiqua, en het is niet moeilijk te geloven dat dit het mooiste stadje van Guatemala wordt genoemd. Zelfs de McDonald's ziet er on McDonald's mooi uit. Antiqua wordt omgeven door vulkanen, die erom vragen beklommen te worden. De dag na aankomst is Pacaya dus aan de beurt. De laatste uitbarsting van deze vulkaan is anderhalf jaar geleden. Sindsdien kun je de lava niet meer zien stromen, maar het uitzicht is wel magnifiek. En marshmallows roosteren boven een scheur in de aarde is natuurlijk ook een attractie!

Na weer een paar dagen Antigua is mijn laatste bestemming in Guatemala San Pedro. Prachtig gelegen aan het meer Lago de Atitlan. SP is zo klein dat ik er tal van bekenden tegenkom. Grappig, veel mensen doen ongeveer dezelfde route door Centraal Amerika. Die avond neem ik deel aan een pubquiz die wordt gewonnen door de broer van Johan Derksen... Ons team wordt respectabel 6e. De volgende ochtend steek ik het meer over naar het dorpje San Marcos. Voor 15 Quetzales mag je van een 10 meter hoog platform springen. Niet dat het me zo aantrekkelijk lijkt, maar ik jaag mezelf over de rand... vloek, en plons in het heldere water. Een goed begin van de dag! Daarna loop ik verder het dorp in over smalle paadjes, bergop. Door iedereen die ik onderweg tegenkom wordt ik vriendelijk begroet. Wat ik aantref zijn houten schuurtjes, bouwsels die je nauwelijks een woning kunt noemen. Bijzonder en indukwekkend.

Dag 2 in San Pedro loop ik samen met een gids naar de hoogste berg: Indian Nose. De hike begint 6 uur in de ochtend, en het is zo'n 2 uur naar de top. Een pittige klim, het zweet gutst van m'n hoofd, maar het uitzicht is fantastisch. Naar beneden gaat een stuk sneller gelukkig. Aangezien ik nog wat energie overheb, huur ik 's middags een kayak en maak nog eens een tochtje over het meer. Mijn afscheidsrondje, want de andere dag pak ik de bus terug naar Antiqua, en vervolgens meteen door naar de grens met Honduras. Weer een aardig tochtje van 12 uur... Copan is de eerste bestemming in Honduras, net over de grens. Maar meer over Honduras de volgende keer, ik begin dorst te krijgen ;-)

Ciao!