Bali, even op vakantie...
Door: Marco
Blijf op de hoogte en volg Marco
09 Juni 2007 | Indonesië, Batavia
Oi! Greetings from Bali! Na zoveel maanden Australië was het wel even tijd voor een welverdiende vakantie, tijd om alle backpackerstress van mij af te gooien... Ja, backpacken is een zware aangelegenheid ;-)
In Darwin vlogen de aanbiedingen voor Bali mij om de oren, dus de keuze was snel gemaakt. Michael en Angelo (duitser en italiaan) bleken hetzelfde plan te hebben, dus spraken we af om op Bali samen een auto te huren. De eerste dagen verbleven we in een luxe hotel in Kuta. Dat is dus het episch centrum van het toerisme. Zodra je het hotel verlaat en naar het strand loopt wordt je vanalles aangeboden: zonnebrillen (very cheap mister!!), transport (iedere 50 meter), massage (zeer aan te raden) en niet te vergeten de mushrooms en marihuana. Na het strand en het nachtleven gecheckt te hebben werd het hoog tijd om de rest van het eiland te verkennen.
De eerste bestemming was Tanah Lot, een tempel op de rotsen, die bij vloed midden in de zee ligt. Helaas, niet Balinezen mogen de tempel niet in, maar we mochten wel meedoen aan een ceremonie... Met een bloem achter je oor en rijstkorrels op je voorhoofd (ja de foto's volgen). We bleven daar ook overnachten in een aardig hotel.
Die dag erop reden we naar Gilmanuk, helemaal aan de westkust, want ons plan was om een uitstapje te maken naar Java. Waarom niet, dachten wij! Kost ook maar 9 euro inclusief auto en de boot doet er een uurtje over (wel in een wandeltempo, zwemmen was bijna nog een optie maar dan hadden we de auto moeten laten staan ;-)).
Op Java reden we meteen door Ijen, naar de voet van (wat later bleek) de meest giftige vulkaan van de wereld, aldus een reisgidsje. Deze moet je heel vroeg in de ochtend beklimmen, omdat de zon en de wind je later het zicht (en de adem) ontneemt. Eerst maar een hotel gezocht en de volgende ochtend om half 5 opgestaan. Ja dat is érg vroeg als je vakantie hebt... maar wel de moeite waard! In het donker teruggereden naar het begin van het wandelpad en toen begon de steile wandeltocht van 3 kilometer. We bleken niet de enigen te zijn deze ochtend! Er wordt namelijk sulfaat gewonnen uit de krater en zodoende kwamen we tientallen 'mijnwerkers' tegen met 60 tot 80 kilo op hun rug. En iedere dag gaan ze 2 keer op en neer, oef!! Ik stond af en toe uit te puffen als ik weer werd ingehaald door een klein mannetje met 2 manden op z;n rug... 'Goodmorning mister! You have sigaret?'
Vlakbij de krater was het niet zo fijn ademen, vooral niet toen bij zonsopkomst de smok zich begon te verspreiden. Snel wat foto's gemaakt van het meer en weer terug. Na Ijen hadden we de smaak te pakken en besloten meteen maar door te rijden naar de 2e vulkaan: Bromo, minstens een paar uur rijden naar het westen.
Nou is autorijden in Indonesië een bijzondere ervaring kan ik zeggen. Niet alleen omdat je links van de weg rijdt of omdat het stuur aan de rechterkant zit, maar omdat werkelijk alles op 2, 3 of 4 wielen en iedereen ouder dan 12 jaar zich op de weg begeeft. En zich weinig aantrekt van verkeersregels. Fietstaxi's, brommers/scooters met balen hooi (of een heel gezin) achterop, omgebouwde grasmaaiers... Ja, je kijkt je ogen uit.
Bromo was dus de bestemming. Die afstand bleek nog tegen te vallen, het bleek een bergdorpje te zijn, erg hoog en via smalle weggetjes. Daar aangekomen meteen een trui uit de tas getrokken want hier bleek het even iets kouder te zijn. (Om even een beeld te schetsen: in Bromo is een levendige handel in handgebreide handschoenen, sjalen en winterjassen. Bivakmutsen zijn er de laatste trend.) De andere ochtend ging om half 4 onze wekker. Dat was eigenlijk niet nodig want vanaf 3 uur werd er om de 10 minuten op de deur geklopt. We hadden namelijk een tour geboekt die 4 uur zou vertrekken. En ons was gezegd dat het koud zou worden: dus maar vrolijk 4 shirts en een trui aangetrokken (niet overbodig!). Met de jeep reden we eerst naar een uitkijkpunt waar we de zonsopgang bekeken met uitzicht op de vulkaan. Hier was het een drukte van belang. Helaas viel het uitzicht wat tegen door de mist. Hierna reden we naar de voet van de vulkaan en was het een kwartier lopen naar de rand van de krater.
Een uur later zaten we aan ons ontbijt in het hotel, blij dat we deze trip gedaan hadden en klaar voor de reis terug naar Bali.
Nu zitten we in Lovina, aan de noordkust van Bali en hebben vanochtend een dolfijnentoer gedaan tijdens zonsopkomst. Nou heb ik meestal niet zoveel geluk als het aankomt op het spotten van vissen/dolfijnen, maar vandaag zwommen flipper en zijn vriendjes 2 uur lang rondom onze boot! Daar dobber je dan tussen tientallen dolfijnen, de zon die net opkomt en een koffie in je hand... Er zijn dagen dat ik slechter opsta!
Straks vertrekken we richting het zuiden, en gaan waarschijnlijk een paar watervallen bezoeken. Nog een weekje Bali en dan zit het er helaas al weer op... Maar nog even genieten! Over het 2e deel zal ik de volgende keer vertellen, hopelijk kan ik dan weer foto's laten zien. Tot later maar weer!!
In Darwin vlogen de aanbiedingen voor Bali mij om de oren, dus de keuze was snel gemaakt. Michael en Angelo (duitser en italiaan) bleken hetzelfde plan te hebben, dus spraken we af om op Bali samen een auto te huren. De eerste dagen verbleven we in een luxe hotel in Kuta. Dat is dus het episch centrum van het toerisme. Zodra je het hotel verlaat en naar het strand loopt wordt je vanalles aangeboden: zonnebrillen (very cheap mister!!), transport (iedere 50 meter), massage (zeer aan te raden) en niet te vergeten de mushrooms en marihuana. Na het strand en het nachtleven gecheckt te hebben werd het hoog tijd om de rest van het eiland te verkennen.
De eerste bestemming was Tanah Lot, een tempel op de rotsen, die bij vloed midden in de zee ligt. Helaas, niet Balinezen mogen de tempel niet in, maar we mochten wel meedoen aan een ceremonie... Met een bloem achter je oor en rijstkorrels op je voorhoofd (ja de foto's volgen). We bleven daar ook overnachten in een aardig hotel.
Die dag erop reden we naar Gilmanuk, helemaal aan de westkust, want ons plan was om een uitstapje te maken naar Java. Waarom niet, dachten wij! Kost ook maar 9 euro inclusief auto en de boot doet er een uurtje over (wel in een wandeltempo, zwemmen was bijna nog een optie maar dan hadden we de auto moeten laten staan ;-)).
Op Java reden we meteen door Ijen, naar de voet van (wat later bleek) de meest giftige vulkaan van de wereld, aldus een reisgidsje. Deze moet je heel vroeg in de ochtend beklimmen, omdat de zon en de wind je later het zicht (en de adem) ontneemt. Eerst maar een hotel gezocht en de volgende ochtend om half 5 opgestaan. Ja dat is érg vroeg als je vakantie hebt... maar wel de moeite waard! In het donker teruggereden naar het begin van het wandelpad en toen begon de steile wandeltocht van 3 kilometer. We bleken niet de enigen te zijn deze ochtend! Er wordt namelijk sulfaat gewonnen uit de krater en zodoende kwamen we tientallen 'mijnwerkers' tegen met 60 tot 80 kilo op hun rug. En iedere dag gaan ze 2 keer op en neer, oef!! Ik stond af en toe uit te puffen als ik weer werd ingehaald door een klein mannetje met 2 manden op z;n rug... 'Goodmorning mister! You have sigaret?'
Vlakbij de krater was het niet zo fijn ademen, vooral niet toen bij zonsopkomst de smok zich begon te verspreiden. Snel wat foto's gemaakt van het meer en weer terug. Na Ijen hadden we de smaak te pakken en besloten meteen maar door te rijden naar de 2e vulkaan: Bromo, minstens een paar uur rijden naar het westen.
Nou is autorijden in Indonesië een bijzondere ervaring kan ik zeggen. Niet alleen omdat je links van de weg rijdt of omdat het stuur aan de rechterkant zit, maar omdat werkelijk alles op 2, 3 of 4 wielen en iedereen ouder dan 12 jaar zich op de weg begeeft. En zich weinig aantrekt van verkeersregels. Fietstaxi's, brommers/scooters met balen hooi (of een heel gezin) achterop, omgebouwde grasmaaiers... Ja, je kijkt je ogen uit.
Bromo was dus de bestemming. Die afstand bleek nog tegen te vallen, het bleek een bergdorpje te zijn, erg hoog en via smalle weggetjes. Daar aangekomen meteen een trui uit de tas getrokken want hier bleek het even iets kouder te zijn. (Om even een beeld te schetsen: in Bromo is een levendige handel in handgebreide handschoenen, sjalen en winterjassen. Bivakmutsen zijn er de laatste trend.) De andere ochtend ging om half 4 onze wekker. Dat was eigenlijk niet nodig want vanaf 3 uur werd er om de 10 minuten op de deur geklopt. We hadden namelijk een tour geboekt die 4 uur zou vertrekken. En ons was gezegd dat het koud zou worden: dus maar vrolijk 4 shirts en een trui aangetrokken (niet overbodig!). Met de jeep reden we eerst naar een uitkijkpunt waar we de zonsopgang bekeken met uitzicht op de vulkaan. Hier was het een drukte van belang. Helaas viel het uitzicht wat tegen door de mist. Hierna reden we naar de voet van de vulkaan en was het een kwartier lopen naar de rand van de krater.
Een uur later zaten we aan ons ontbijt in het hotel, blij dat we deze trip gedaan hadden en klaar voor de reis terug naar Bali.
Nu zitten we in Lovina, aan de noordkust van Bali en hebben vanochtend een dolfijnentoer gedaan tijdens zonsopkomst. Nou heb ik meestal niet zoveel geluk als het aankomt op het spotten van vissen/dolfijnen, maar vandaag zwommen flipper en zijn vriendjes 2 uur lang rondom onze boot! Daar dobber je dan tussen tientallen dolfijnen, de zon die net opkomt en een koffie in je hand... Er zijn dagen dat ik slechter opsta!
Straks vertrekken we richting het zuiden, en gaan waarschijnlijk een paar watervallen bezoeken. Nog een weekje Bali en dan zit het er helaas al weer op... Maar nog even genieten! Over het 2e deel zal ik de volgende keer vertellen, hopelijk kan ik dan weer foto's laten zien. Tot later maar weer!!
-
09 Juni 2007 - 03:21
Anke:
Hey Marcus!
Ik ben blij dat je van je vakantie geniet. Je had het verdiend...backpacken is een zwaar leven!
Zo te horen is Bali en Indonesië wel de moeite waard om bij te schrijven op het lijstje "nog te doen bestemmingen"!
Ik ben weer terug van mijn cattle-station actie. (Iedereen heeft het overleefd)
Veel plezier nog op Bali.
Liefs anke
ps gelukkig heb je deze keer wel dolfijnen gezien! Dat je nog een poging durfde te wagen! hahaha. -
09 Juni 2007 - 08:01
Miranda & Richard:
Ha Marco,
Goede berichten uit Bali!!
Lekker zo'n vakantie tussendoor :)
Have fun, en tot horens..!!
Greetz, Miranda & Richard ;) -
09 Juni 2007 - 08:50
Joyce:
Hee, gaaf joh! Even op en neer naar Bali... Dat komt zeker op mijn "to do-list". Geniet van je laatste week Bali en ik ben benieuwd naar je verdere OZ avontuur. Ben benieuwd naar de foto's met jou met je bloemen achter je oor en de rijstkorrels.
Groetjes Joyce -
09 Juni 2007 - 09:33
Roland:
Hey Pieter, goed om te lezen dat je veilig WA heb kunnen verlaten zonder problemen bij de grens over openstaande boetes enzo.. nu hopen dat ze je nog teruglaten!! Haha..
Hier in perth nog steeds lekker vertrouwd, maar hou mn site in de gaten, want we hebben weer een roadtrip gedaan en die ga je zeker interessant vinden!! Het was er zeker weer eentje voor de boeken..
We houden contact!!
Msls -
11 Juni 2007 - 07:33
Bart:
klink allemaal super. have fun
bart -
11 Juni 2007 - 21:37
Michiel:
Hoi Marco,
Je blijft me boeien met je verhalen (wat een -miskent- talent)maar nu meer dan eens echt een gouden tip, scheuren in je auto in Indonesie, ik ga meteen boeken!!
Groeten,
Michiel ten Brink -
15 Juni 2007 - 05:01
Ebe:
He marco, jammer dat we elkaar niet treffen in Darwin, maar dan doen we in Hollandia ff een biertje (of meer). Veel plezier op Bali en in dikke tut fan my! -
17 Juni 2007 - 10:58
Harry En Jenny:
Beste Marco,
We genieten met volle teugen van je verhalen en hopen dat je met volle teugen zult blijven genieten van je verblijf in Australië. Alle goeds toegewenst en tot de volgende keer!
-
17 Juni 2007 - 19:12
Annie En Piet Dongen:
Hoi Marco, ook wij zijn weer geheel bijgelezen. Geef eens een defenitie van "zwaar backpacken"?
Fijn dat je het nog altijd naar je zin hebt en hopelijk nog een fijne tijd.
Groetjes. -
18 Juni 2007 - 07:07
Dennis:
Hee Marco,
Wat een leven heb je toch knul. En ik maar zwoegen hier in dat Nederland, haha. Geniet ervan en als je terug komt moeten we (met de rest) maar eens wat afspreken. Lekkere Speight's erbij, haha. Groeten,
Je Steward Island wandelgenoot -
18 Juni 2007 - 11:22
Miranda:
Hoi Marco,
De foto's van Bali zijn ook erg mooi ;)
Groet van ons uit Espel. -
18 Juni 2007 - 12:39
Marco:
Bedankt weer voor jullie reacties! Blijft superleuk om te lezen (en natuurlijk wil ik weten hoe het jullie vergaat!) dus ga vooral door... ;-)
Zoals jullie zien staan de foto's van Bali er nu ook op. De 1e zes foto's zijn nog van Kakadu National Park.
Groeten uit Darwin! -
19 Juni 2007 - 03:18
Anke:
Hey marcus!
Leuk om je gister even gesproken te hebben! Wat ik vergeten was te vragen...kun je een cd-tje voor me maken met daarop de foto's van kakadu? Die ben ik namelijk kwijt. Dankjewel!
xx anke -
20 Juni 2007 - 18:37
Ellen:
Heyy Marco!!!
Ik volg je nog steeds!! Leuk leuk leuk!!
Keep in touch!! En geniet van de laatste dagen...xxE
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
